PERCEPCJA WZROKOWA

Co to jest percepcja wzrokowa?

Percepcja wzrokowa to sposób w jaki człowiek interpretuje informacje zgromadzone przez zmysł wzroku (o rozwoju wzroku możecie przeczytać tutaj). Najbardziej intensywny rozwój tych funkcji przypada po 3. roku życia i trwa do początków okresu szkolnego. Niech to Was nie zmyli bo proces ten trwa od narodzin. Intensywnym bodźcem stymulujacym jest czas nauki chodzenia.

Miejscem, gdzie powstają wrażenia wzrokowe jest siatkówka. Jednak to początek drogi, bo rozpoznanie i interpretacja tego co widzimy dokonuje się w ośrodkowym układnie nerwowym.

Jej prawidłowe funkcjonowanie jest związane z odruchem przedsionkowo- okoruchowym. Odruch ten, zaliczany jest on do odruchów bezwarunkowych.

Jak się mogą objawiać trudności w spostrzeganiu wzrokowym?

Dziecko, które ma trudności w prawidłowym przetwarzaniu i integracji bodźców wzrokowych ma trudności w prawidłowym rozwoju. Otaczający go świat dookoła to wielki chaos.

.
1. Dziecko ma problem ze skupieniem wzroku na jednym punkcie.
2. Dziecko wykazuje trudności z wodzeniem wzrokiem za przemieszczającym się przedmiotem.

3. Dziecko ma problem z utrzymaniem wzroku na przedmiocie:

zbliżającym się do niego,
poruszającym się po okręgu,
kołyszącym się z jednej strony na drugą,
poruszającym się w górę o w dół,
oglądanym pod pewnym kątem.

4. Dziecko ma problemy z koordynacją wzrokowo – ruchową

5. Dziecko często się potyka m.in. o progi czy inne przedmioty leżące na podłodze ale również może potykać się o własne nogi.

6. Możemy zaobserwować, że dziecko czesto wchodzi w drzwi czy czy meble.

7. Dziecko może mieć trudności z zobaczeniem osób czy przedmiotów znajdujących się w bocznych częściach pola widzenia.

Czym to skutkuje?

1. Trudnościami w nauce czytania.
2. Trudnościami w skupieniu.
3. Trudnościami w odczytaniu i przepisaniu treści z tablicy.

4. Trudnościami w rysowaniu czy pisaniu.

5. Trudnościami w posługiwaniu się przedmiotami użytku codziennego np. prawidłowe posługiwanie się sztućcami, trudności w zapinaniu zamków, guzików, wiązaniem sznurówek.

6. Trudnościami w trzymaniu równowagi, skakaniu czy rzucaniu do celu.

7. Trudnościami w wyodrębnianiu części w złożonej całości.

8. Trudnościami w dostrzeganiu różnic między przedmiotami, obrazami i układami przestrzennymi.

9. Trudnościami w odwzorowywaniu graficznym i przestrzennym złożonych struktur.

10. Trudnościami w rozumieniu i wnioskowaniu na materiale obrazkowym.

Obserwujemy u takiego dziecka problemy zarówno w motoryce dużej jak i małej.
Dziecko często jest rozkojarzone i jego zachowanie przez wiele osób zostałoby nazwane niedostosowanym do otoczenia.

A co może nam mówić samo dziecko?

Dzieci nie chcą się ze mną bawić bo uważają, że nie umiem grać w piłkę.
Nie chcę chodzić na obiady w szkole bo zawsze się czymś pobrudzę.
Nie lubię czytać (itp).
Będzie preferowało statyczne zabawy np. szeregowanie lub np. monotonne obracanie kołami samochodzików.
Pani nauczycielka strasznie niewyraźnie pisze na tablicy.

Co możemy zrobić jako opiekunowie?

Jeżeli obserwujemy wymienione wyżej trudności u naszego dziecka warto jest udać się na konsultacje do specjalisty. Zacznijmy od pediatry lub lekarza rodzinnego. Oni spojrzą całościowo na dziecko i w razie wątpliwości pokierują na dalszą diagnostykę.
Warto też porozmawiać z nauczycielem dziecka. Może on udzielić Wam istotnych informacji.

Specjalistą zajmującym się wadami wzroku jest okulista, do którego też warto udać się w razie wątpliwości.

Jest jeszcze jeden specjalista, o którym mało się mówi… (a na temat wzroku ma sporą wiedzę) to OPTOMETRYSTA.

Do optometrysty pediatrycznego, warto udać się po poradę.  W razie potrzeby dobierze on odpowiednie ćwiczenia z zakresu terapii widzenia. Niestety żeby dobrze zbadać oczy dziecka trzeba mieć odpowiedni sprzęt, akcesoria i umiejętności, inaczej można przegapić wiele istotnych problemów

U nas na blogu znajdziecie zabawy wspierające:

Koordynację wzrokowo-ruchową

Motorykę mała

Motoryka mała cz.2

Motorykę dużą

Spostrzeganie wzrokowe

Na rynku dostępna jest również bardzo ciekawa propozycja wspierająca rozwój percepcji wzrokowej:

#specjaliscidzieciom

Bardzo chciałabym podziękować za pomoc w napisaniu tego artykułu Justynie Neter – DBAJ O WZROK. Justyna jest optometrystą, który prowadzi bloga i rewelacyjny profil na instagramie, na który Was zapraszam.

Justyna stworzyła również broszurkę  WZROK DZIECKA, którą możecie zobaczyć tutaj.